ervaring met MS
Lieve Jacob Je vroeg me, “Karin” MS patiënt, een brief te schrijven over wat ik weer kan en niet kon, wat ik kan wil wel van de daken kan schreeuwen. Weer lopen door een winkelstraat, gisteren voor het eerst 2-6-2003. Een week ervoor lukte het me eindelijk om te fietsen, na een aanloop van weken, ik viel iedere keer om. Heb 7 jaar niet meer kunnen fietsen.Verder kon ik al gauw na een paar keer te zijn geweest zitten, niet meer in de rolstoel of met aangepaste kussens.Nu kom ik in een tijd waarin mijn gezin bang is dat wat we nu met z’n allen kunnen doen weer instort en ik weer als een kasplantje hang, dat was voeren, niet plassen, niet zitten, soms niet praten of zien. Altijd vreselijke pijn verkrampingen ziekenhuis in en uit. Mijn schrijven is nog niet geweldig maar ook dat kon ik niet meer, tot ik deze therapie begon. Ik kan nu wel janken omdat bovenkomt hoe ik was en dat wil ik niet, je moet altijd kijken naar wat je nu wel weer kan, het beste ervan maken was mijn motto.Wees blij met dat wat je hebt, het is het vechten ervoor waard! Jacob je weet dat deze brief mij meer zegt dan veel mensen zullen begrijpen en veel moeite kost, lachen is gemakkelijker, misschien zet het mensen aan het denken, ik hoop het! Karin T te E