Cerebellaire ataxie gecombineerd met een spastische paraparese (ADCA) trombose, longembolie en prostaatkanker. Houtsmuller dieet en homeopathie.
Hallo Jacob, Het hieronderstaande verhaal is zéér complex en moeilijk samen te vatten daar het over een periode gaat van 10 jaar en het betreft niet alleen kanker maar ook een zeldzame hersenaandoening, maar toch een poging: In oct.1999 ging ik met ziekteverlof daar ik als leraar steeds slechter ging functioneren en problemen ondervond met bewegen. Via de huisarts ben ik terechtgekomen in het revalidatiecentrum Blixembosch. De revalidatiearts kon niet zeggen wat er mis was en stuurde mij door naar het academisch ziekenhuis Radboud te Nijmegen. Daar kreeg ik diverse neurologische onderzoeken, men constateerde dat de kleine hersenen erg klein waren en werd doorgestuurd naar dr. van de Warrenburg die hierin gespecialiseerd was. Na diverse onderzoeken gaf hij mij een waarschijnlijkheidsdiagnose, een cerebellaire ataxie gecombineerd met een spastische paraparese (zeldzame aandoening). De kleine hersenen (het cerebellum) worden kleiner en hier bevindt zich het centrum van de spraak en coördinatie,vandaar dat ik steeds meer problemen ondervind met spreken,lopen en coördinatie,het is een beschadigd dna en erfelijk. Hij vertelde ook dat hieraan niets te doen is en dat het langzaam erger wordt,de ziekte heeft ook een naam ADCA.(Autosomaal Dominante Cerebellaire Ataxie) Ik werd arbeidsongeschikt en belandde in de W.A.O. Het lopen en praten werd minder in 2004 ging ik naar Veldhoven,ik had op internet gelezen over deze resonantietherapie. Het beviel me bij Jacob erg goed en ging 1x per week naar Veldhoven,langzaam stabiliseerde het,het praten gaat nu zelfs beter (mrt 2009). Het verhaal wordt nu heftiger december 2004 werd ik in het ziekenhuis opgenomen eerst met een trombosebeen en longembolie,later ook trombose in het andere been, dit blijkt later het gevolg te zijn van prostaatkanker. Er volgden diverse onderzoeken,want men vond het wel wat vreemd 2 trombosebenen. Uit de onderzoeken bleek dat ik vergevorderde prostaatkanker had met uitzaaiingen in de klieren en ging voor een gesprek in jan. 2005 naar de uroloog. Deze vertelde me dat mijn P.S.A 1400 !!!!! was en deze moet eigenlijk 3,5 zijn, hij vertelde me ook dat mijn levenskansen een ½ jaar waren. Hij schreef meteen reguliere medicijnen voor deze zouden de kanker kunnen remmen. Thuisgekomen waren we allebei ontdaan en verdrietig. Na enkele dagen ben ik met de strijd tegen kanker begonnen. Ik ben gestart met homeopathie, dieet van Houtsmuller en de resonantietherapie bij Jacob naar 2x per week gebracht. De P.S.A. daalde snel naar 700 en toen naar 12 op een gegeven moment ben ik gestopt met de reguliere medicatie en de P.S.A. zakte verder naar onmeetbaar. (juni 2007) Enkele jaren ging het goed maar 16 april 2008 steeg de P.S.A. eerst naar 0,38 en toen naar 5,4 Woensdag 25 maar zijn we naar de uroloog gegaan voor de uitslag, de P.S.A. is 0.46,als de daling zich voortzet,dan wil ik stoppen met de reguliere medicatie. Heel positief was ook dat hij me beter vond praten,hij ziet me eens in de 4 maanden. Tot zover mijn verhaal in de strijd tegen de hersenaandoening en de prostaatkanker, bij deze wil ik ook Jacob danken want hij en mijn vrouw Henny motiveren mij steeds om door te gaan. Groetjes Fred.